publicerad: 2015
blåvinge
blå|vinge
substantiv
~n ‑vingar 1 en fjäril2 ⟨ngt åld.⟩ flickscout i lägsta åldersklassen; jfr miniorscout
| Singular | |
|---|---|
| en blåvinge | obestämd form |
| en blåvinges | obestämd form genitiv |
| blåvingen | bestämd form |
| blåvingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| blåvingar | obestämd form |
| blåvingars | obestämd form genitiv |
| blåvingarna | bestämd form |
| blåvingarnas | bestämd form genitiv |


