publicerad: 2015
blottning
blott·ning
substantiv
~en ~ar 2blotta
| Singular | |
|---|---|
| en blottning | obestämd form |
| en blottnings | obestämd form genitiv |
| blottningen | bestämd form |
| blottningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| blottningar | obestämd form |
| blottningars | obestämd form genitiv |
| blottningarna | bestämd form |
| blottningarnas | bestämd form genitiv |


