publicerad: 2015
bosättning
bo|sätt·ning
substantiv
~en ~ar • handlingen att bosätta sig el. sätta bo; plats där människor har bosatt sig
| Singular | |
|---|---|
| en bosättning | obestämd form |
| en bosättnings | obestämd form genitiv |
| bosättningen | bestämd form |
| bosättningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| bosättningar | obestämd form |
| bosättningars | obestämd form genitiv |
| bosättningarna | bestämd form |
| bosättningarnas | bestämd form genitiv |


