publicerad: 2015
civilbefälhavare
civ·il|be·fäl·hav·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑befälhavarna civil befälhavare
| Singular | |
|---|---|
| en civilbefälhavare | obestämd form |
| en civilbefälhavares | obestämd form genitiv |
| civilbefälhavaren | bestämd form |
| civilbefälhavarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| civilbefälhavare | obestämd form |
| civilbefälhavares | obestämd form genitiv |
| civilbefälhavarna | bestämd form |
| civilbefälhavarnas | bestämd form genitiv |


