publicerad: 2015
differentiera
dif·fer·enti·era
[‑en(t)sie´ra]
verb
~de ~t • åstadkomma skillnad i, dela upp
| Finita former | |
|---|---|
| differentierar | presens aktiv |
| differentieras | presens passiv |
| differentierade | preteritum aktiv |
| differentierades | preteritum passiv |
| differentiera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att differentiera | infinitiv aktiv |
| att differentieras | infinitiv passiv |
| har/hade differentierat | supinum aktiv |
| har/hade differentierats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| differentierande | |
| Perfekt particip | |
| en differentierad + substantiv | |
| ett differentierat + substantiv | |
| den/det/de differentierade + substantiv | |


