publicerad: 2015
dregla
dregla
[dre`gla el. dreg`la]
hellre än drägla
[drä`gla el. dräg`la]
verb
~de ~t • ofrivilligt släppa ut saliv ur munnen
| Finita former | |
|---|---|
| dreglar (dräglar) | presens aktiv |
| dreglas (dräglas) | presens passiv |
| dreglade (dräglade) | preteritum aktiv |
| dreglades (dräglades) | preteritum passiv |
| dregla (drägla) | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att dregla (drägla) | infinitiv aktiv |
| att dreglas (dräglas) | infinitiv passiv |
| har/hade dreglat (dräglat) | supinum aktiv |
| har/hade dreglats (dräglats) | supinum passiv |
| Presens particip | |
| dreglande (dräglande) | |


