publicerad: 2015
drittel
drittel
[drit´el]
substantiv
~n drittlar • i äldre tid: tunna för förpackning av smör; en volymenhet för smör
| Singular | |
|---|---|
| en drittel | obestämd form |
| en drittels | obestämd form genitiv |
| dritteln | bestämd form |
| drittelns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| drittlar | obestämd form |
| drittlars | obestämd form genitiv |
| drittlarna | bestämd form |
| drittlarnas | bestämd form genitiv |


