publicerad: 2015
dualist
du·al·ist
[‑is´t]
substantiv
~en ~er dualism
| Singular | |
|---|---|
| en dualist | obestämd form |
| en dualists | obestämd form genitiv |
| dualisten | bestämd form |
| dualistens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| dualister | obestämd form |
| dualisters | obestämd form genitiv |
| dualisterna | bestämd form |
| dualisternas | bestämd form genitiv |


