publicerad: 2015
duplikat
dupl·ik·at
[‑a´t]
substantiv
~et; pl. ~ • dubblett; avskrift
| Singular | |
|---|---|
| ett duplikat | obestämd form |
| ett duplikats | obestämd form genitiv |
| duplikatet | bestämd form |
| duplikatets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| duplikat | obestämd form |
| duplikats | obestämd form genitiv |
| duplikaten | bestämd form |
| duplikatens | bestämd form genitiv |


