publicerad: 2015
durackord
dur|ac·kord
substantiv
~et; pl. ~ dur ackord 1
| Singular | |
|---|---|
| ett durackord | obestämd form |
| ett durackords | obestämd form genitiv |
| durackordet | bestämd form |
| durackordets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| durackord | obestämd form |
| durackords | obestämd form genitiv |
| durackorden | bestämd form |
| durackordens | bestämd form genitiv |


