publicerad: 2015
duplikation
dupl·ik·at·ion
substantiv
~en ~er • till duplicera
| Singular | |
|---|---|
| en duplikation | obestämd form |
| en duplikations | obestämd form genitiv |
| duplikationen | bestämd form |
| duplikationens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| duplikationer | obestämd form |
| duplikationers | obestämd form genitiv |
| duplikationerna | bestämd form |
| duplikationernas | bestämd form genitiv |


