publicerad: 2015
efterkänning
efter|känn·ing
substantiv
~en ~ar 1efter känning
| Singular | |
|---|---|
| en efterkänning | obestämd form |
| en efterkännings | obestämd form genitiv |
| efterkänningen | bestämd form |
| efterkänningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| efterkänningar | obestämd form |
| efterkänningars | obestämd form genitiv |
| efterkänningarna | bestämd form |
| efterkänningarnas | bestämd form genitiv |


