publicerad: 2015
elaking
elak·ing
substantiv
~en ~ar • ⟨vard.⟩ elak person
| Singular | |
|---|---|
| en elaking | obestämd form |
| en elakings | obestämd form genitiv |
| elakingen | bestämd form |
| elakingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| elakingar | obestämd form |
| elakingars | obestämd form genitiv |
| elakingarna | bestämd form |
| elakingarnas | bestämd form genitiv |


