publicerad: 2015
erinring
er·inr·ing
substantiv
~en ~ar • erinran
| Singular | |
|---|---|
| en erinring | obestämd form |
| en erinrings | obestämd form genitiv |
| erinringen | bestämd form |
| erinringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| erinringar | obestämd form |
| erinringars | obestämd form genitiv |
| erinringarna | bestämd form |
| erinringarnas | bestämd form genitiv |


