publicerad: 2015
fällning
fäll·ning
substantiv
~en ~ar 1 spec. i fotboll; till 2fälla 1: en grov fällning2 i lösning: övergång av löst ämne till fasta partiklar
| Singular | |
|---|---|
| en fällning | obestämd form |
| en fällnings | obestämd form genitiv |
| fällningen | bestämd form |
| fällningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| fällningar | obestämd form |
| fällningars | obestämd form genitiv |
| fällningarna | bestämd form |
| fällningarnas | bestämd form genitiv |


