publicerad: 2015
förlamning
för·lam·ning
substantiv
~en ~ar förlama
| Singular | |
|---|---|
| en förlamning | obestämd form |
| en förlamnings | obestämd form genitiv |
| förlamningen | bestämd form |
| förlamningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förlamningar | obestämd form |
| förlamningars | obestämd form genitiv |
| förlamningarna | bestämd form |
| förlamningarnas | bestämd form genitiv |


