publicerad: 2015
försaka
för·saka
verb
~de ~t • tvingas vara utan
| Finita former | |
|---|---|
| försakar | presens aktiv |
| försakas | presens passiv |
| försakade | preteritum aktiv |
| försakades | preteritum passiv |
| försaka | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att försaka | infinitiv aktiv |
| att försakas | infinitiv passiv |
| har/hade försakat | supinum aktiv |
| har/hade försakats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| försakande | |
| Perfekt particip | |
| en försakad + substantiv | |
| ett försakat + substantiv | |
| den/det/de försakade + substantiv | |


