publicerad: 2015
förundersökning
för|under·sök·ning
substantiv
~en ~ar • vid brottsmisstanke
| Singular | |
|---|---|
| en förundersökning | obestämd form |
| en förundersöknings | obestämd form genitiv |
| förundersökningen | bestämd form |
| förundersökningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förundersökningar | obestämd form |
| förundersökningars | obestämd form genitiv |
| förundersökningarna | bestämd form |
| förundersökningarnas | bestämd form genitiv |


