publicerad: 2015
förvalta
för·valta
verb
~de ~t • ha ansvaret för ngt värdefullt
| Finita former | |
|---|---|
| förvaltar | presens aktiv |
| förvaltas | presens passiv |
| förvaltade | preteritum aktiv |
| förvaltades | preteritum passiv |
| förvalta | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att förvalta | infinitiv aktiv |
| att förvaltas | infinitiv passiv |
| har/hade förvaltat | supinum aktiv |
| har/hade förvaltats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| förvaltande | |
| Perfekt particip | |
| en förvaltad + substantiv | |
| ett förvaltat + substantiv | |
| den/det/de förvaltade + substantiv | |


