publicerad: 2015
förvrängning
för·vräng·ning
substantiv
~en ~ar förvränga
| Singular | |
|---|---|
| en förvrängning | obestämd form |
| en förvrängnings | obestämd form genitiv |
| förvrängningen | bestämd form |
| förvrängningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förvrängningar | obestämd form |
| förvrängningars | obestämd form genitiv |
| förvrängningarna | bestämd form |
| förvrängningarnas | bestämd form genitiv |


