publicerad: 2015
framgå
fram|gå
verb
‑gick, ‑gått, pres. ‑går • följa logiskt: av hans vittnesmål framgår att ...
| Finita former | |
|---|---|
| framgår | presens aktiv |
| framgick | preteritum aktiv |
| framgå | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att framgå | infinitiv aktiv |
| har/hade framgått | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| framgående | |


