publicerad: 2015
fullmäktig
full|mäkt·ig
adjektiv; pl. ~e 1 ledamot av beslutande organ: hon är fullmäktig för moderaterna2 endast pl.; beslutande organ: beslut i fullmäktige
| Substantiverat adjektiv | |
|---|---|
| en fullmäktig | singular grundform |
| en fullmäktigs | singular genitiv |
| fullmäktige | plural grundform |
| fullmäktiges | plural genitiv |


