publicerad: 2015
gevaldiger
ge·vald·ig·er
[‑val´d‑]
substantiv
~n; pl. ~ • ⟨åld.⟩ poliskonstapel; fångförare
Singular | |
---|---|
en gevaldiger | obestämd form |
en gevaldigers | obestämd form genitiv |
gevaldigern | bestämd form |
gevaldigerns | bestämd form genitiv |
Plural | |
gevaldiger | obestämd form |
gevaldigers | obestämd form genitiv |
gevaldigerna | bestämd form |
gevaldigernas | bestämd form genitiv |