publicerad: 2015
groningsgrund
gro·nings|grund
substantiv
~en ~er • grogrund
| Singular | |
|---|---|
| en groningsgrund | obestämd form |
| en groningsgrunds | obestämd form genitiv |
| groningsgrunden | bestämd form |
| groningsgrundens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| groningsgrunder | obestämd form |
| groningsgrunders | obestämd form genitiv |
| groningsgrunderna | bestämd form |
| groningsgrundernas | bestämd form genitiv |


