publicerad: 2015
gryning
gry·ning
substantiv
~en ~ar • dagbräckning, ljusning
| Singular | |
|---|---|
| en gryning | obestämd form |
| en grynings | obestämd form genitiv |
| gryningen | bestämd form |
| gryningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| gryningar | obestämd form |
| gryningars | obestämd form genitiv |
| gryningarna | bestämd form |
| gryningarnas | bestämd form genitiv |


