publicerad: 2015
gudunge
gud|unge
substantiv
~n ‑ungar • guding
| Singular | |
|---|---|
| en gudunge | obestämd form |
| en gudunges | obestämd form genitiv |
| gudungen | bestämd form |
| gudungens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| gudungar | obestämd form |
| gudungars | obestämd form genitiv |
| gudungarna | bestämd form |
| gudungarnas | bestämd form genitiv |


