publicerad: 2015
gunga
1gunga
verb
~de ~t • mjukt svänga från den ena sidan till den andra
| Finita former | |
|---|---|
| gungar | presens aktiv |
| gungas | presens passiv |
| gungade | preteritum aktiv |
| gungades | preteritum passiv |
| gunga | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att gunga | infinitiv aktiv |
| att gungas | infinitiv passiv |
| har/hade gungat | supinum aktiv |
| har/hade gungats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| gungande | |
| Perfekt particip | |
| en gungad + substantiv | |
| ett gungat + substantiv | |
| den/det/de gungade + substantiv | |
2gunga
substantiv
~n gungor • anordning för gungning särsk. för barn
| Singular | |
|---|---|
| en gunga | obestämd form |
| en gungas | obestämd form genitiv |
| gungan | bestämd form |
| gungans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| gungor | obestämd form |
| gungors | obestämd form genitiv |
| gungorna | bestämd form |
| gungornas | bestämd form genitiv |


