publicerad: 2015
häcklare
häckl·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. häcklarna 1häckla 1
| Singular | |
|---|---|
| en häcklare | obestämd form |
| en häcklares | obestämd form genitiv |
| häcklaren | bestämd form |
| häcklarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| häcklare | obestämd form |
| häcklares | obestämd form genitiv |
| häcklarna | bestämd form |
| häcklarnas | bestämd form genitiv |


