publicerad: 2015
hägring
hägr·ing
substantiv
~en ~ar • synvilla, illusion
| Singular | |
|---|---|
| en hägring | obestämd form |
| en hägrings | obestämd form genitiv |
| hägringen | bestämd form |
| hägringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hägringar | obestämd form |
| hägringars | obestämd form genitiv |
| hägringarna | bestämd form |
| hägringarnas | bestämd form genitiv |


