publicerad: 2015
hälsing
häls·ing
substantiv
~en ~ar 1 mansperson från Hälsingland2 ⟨prov.⟩ ung ejderhanne
| Singular | |
|---|---|
| en hälsing | obestämd form |
| en hälsings | obestämd form genitiv |
| hälsingen | bestämd form |
| hälsingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hälsingar | obestämd form |
| hälsingars | obestämd form genitiv |
| hälsingarna | bestämd form |
| hälsingarnas | bestämd form genitiv |


