publicerad: 2015
hönshjärna
höns|hjärna
substantiv
~n ‑hjärnor • ⟨vard.⟩ person med klent utrustad hjärna
| Singular | |
|---|---|
| en hönshjärna | obestämd form |
| en hönshjärnas | obestämd form genitiv |
| hönshjärnan | bestämd form |
| hönshjärnans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hönshjärnor | obestämd form |
| hönshjärnors | obestämd form genitiv |
| hönshjärnorna | bestämd form |
| hönshjärnornas | bestämd form genitiv |


