publicerad: 2015
hallänning
hallänning
uppdelas hall|länn·ing
substantiv
~en ~ar • mansperson från Halland
| Singular | |
|---|---|
| en hallänning | obestämd form |
| en hallännings | obestämd form genitiv |
| hallänningen | bestämd form |
| hallänningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hallänningar | obestämd form |
| hallänningars | obestämd form genitiv |
| hallänningarna | bestämd form |
| hallänningarnas | bestämd form genitiv |


