publicerad: 2015
halma
2halma
verb
~de ~t • täcka el. beströ med halm, svepa i halm
| Finita former | |
|---|---|
| halmar | presens aktiv |
| halmas | presens passiv |
| halmade | preteritum aktiv |
| halmades | preteritum passiv |
| halma | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att halma | infinitiv aktiv |
| att halmas | infinitiv passiv |
| har/hade halmat | supinum aktiv |
| har/hade halmats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| halmande | |
| Perfekt particip | |
| en halmad + substantiv | |
| ett halmat + substantiv | |
| den/det/de halmade + substantiv | |


