publicerad: 2015
hejarklack
hej·ar|klack
el. heja|klack
substantiv
~en ~ar • grupp som hejar t.ex. på hemmalag; till 2heja 2
| Singular | |
|---|---|
| en hejarklack (en hejaklack) | obestämd form |
| en hejarklacks (en hejaklacks) | obestämd form genitiv |
| hejarklacken (hejaklacken) | bestämd form |
| hejarklackens (hejaklackens) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hejarklackar (hejaklackar) | obestämd form |
| hejarklackars (hejaklackars) | obestämd form genitiv |
| hejarklackarna (hejaklackarna) | bestämd form |
| hejarklackarnas (hejaklackarnas) | bestämd form genitiv |


