publicerad: 2015
huvudböjning
huvud|böj·ning
substantiv
~en ~ar • till huvud 1 böjning 1
| Singular | |
|---|---|
| en huvudböjning | obestämd form |
| en huvudböjnings | obestämd form genitiv |
| huvudböjningen | bestämd form |
| huvudböjningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| huvudböjningar | obestämd form |
| huvudböjningars | obestämd form genitiv |
| huvudböjningarna | bestämd form |
| huvudböjningarnas | bestämd form genitiv |


