publicerad: 2015
huvudförklaring
huvud|för·klar·ing
substantiv
~en ~ar • till förklaring 2 huvud 2
| Singular | |
|---|---|
| en huvudförklaring | obestämd form |
| en huvudförklarings | obestämd form genitiv |
| huvudförklaringen | bestämd form |
| huvudförklaringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| huvudförklaringar | obestämd form |
| huvudförklaringars | obestämd form genitiv |
| huvudförklaringarna | bestämd form |
| huvudförklaringarnas | bestämd form genitiv |


