publicerad: 2015
identifiera
id·enti·fi·era
verb
~de ~t • känna igen en person, bestämma; betrakta som sammanfallande, likställa; jfr identifikation: den döde har identifierats
| Finita former | |
|---|---|
| identifierar | presens aktiv |
| identifieras | presens passiv |
| identifierade | preteritum aktiv |
| identifierades | preteritum passiv |
| identifiera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att identifiera | infinitiv aktiv |
| att identifieras | infinitiv passiv |
| har/hade identifierat | supinum aktiv |
| har/hade identifierats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| identifierande | |
| Perfekt particip | |
| en identifierad + substantiv | |
| ett identifierat + substantiv | |
| den/det/de identifierade + substantiv | |


