publicerad: 2015
ilning
il·ning
substantiv
~en ~ar • till ila 2
| Singular | |
|---|---|
| en ilning | obestämd form |
| en ilnings | obestämd form genitiv |
| ilningen | bestämd form |
| ilningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ilningar | obestämd form |
| ilningars | obestämd form genitiv |
| ilningarna | bestämd form |
| ilningarnas | bestämd form genitiv |


