publicerad: 2015
inhysing
in|hys·ing
substantiv
~en ~ar • ⟨ngt åld.⟩ person som är inhyst hos ngn
| Singular | |
|---|---|
| en inhysing | obestämd form |
| en inhysings | obestämd form genitiv |
| inhysingen | bestämd form |
| inhysingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inhysingar | obestämd form |
| inhysingars | obestämd form genitiv |
| inhysingarna | bestämd form |
| inhysingarnas | bestämd form genitiv |


