publicerad: 2015
inklarering
in|klar·er·ing
substantiv
~en ~ar inklarera
| Singular | |
|---|---|
| en inklarering | obestämd form |
| en inklarerings | obestämd form genitiv |
| inklareringen | bestämd form |
| inklareringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inklareringar | obestämd form |
| inklareringars | obestämd form genitiv |
| inklareringarna | bestämd form |
| inklareringarnas | bestämd form genitiv |


