publicerad: 2015
inprägling
in|prägl·ing
substantiv
~en ~ar inprägla
| Singular | |
|---|---|
| en inprägling | obestämd form |
| en inpräglings | obestämd form genitiv |
| inpräglingen | bestämd form |
| inpräglingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inpräglingar | obestämd form |
| inpräglingars | obestämd form genitiv |
| inpräglingarna | bestämd form |
| inpräglingarnas | bestämd form genitiv |


