publicerad: 2015
instinkthandling
in·stinkt|handl·ing
substantiv
~en ~ar instinkt handling 1
| Singular | |
|---|---|
| en instinkthandling | obestämd form |
| en instinkthandlings | obestämd form genitiv |
| instinkthandlingen | bestämd form |
| instinkthandlingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| instinkthandlingar | obestämd form |
| instinkthandlingars | obestämd form genitiv |
| instinkthandlingarna | bestämd form |
| instinkthandlingarnas | bestämd form genitiv |


