publicerad: 2015
insvängning
in|sväng·ning
substantiv
~en ~ar svänga 1
| Singular | |
|---|---|
| en insvängning | obestämd form |
| en insvängnings | obestämd form genitiv |
| insvängningen | bestämd form |
| insvängningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| insvängningar | obestämd form |
| insvängningars | obestämd form genitiv |
| insvängningarna | bestämd form |
| insvängningarnas | bestämd form genitiv |


