publicerad: 2015
intransigent
in·trans·ig·ent
[‑igen´t]
adjektiv; n. ~, ~a • oförsonlig, omedgörlig
| Positiv | |
|---|---|
| en intransigent + substantiv | |
| ett intransigent + substantiv | |
| den/det/de intransigenta + substantiv |


