publicerad: 2015
irredentism
ir·red·ent·ism
[‑is´m]
substantiv
~en • till irredenta
Singular | |
---|---|
en irredentism | obestämd form |
en irredentisms | obestämd form genitiv |
irredentismen | bestämd form |
irredentismens | bestämd form genitiv |