publicerad: 2015
iskruvning
i|skruv·ning
substantiv
~en ~ar skruva
| Singular | |
|---|---|
| en iskruvning | obestämd form |
| en iskruvnings | obestämd form genitiv |
| iskruvningen | bestämd form |
| iskruvningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| iskruvningar | obestämd form |
| iskruvningars | obestämd form genitiv |
| iskruvningarna | bestämd form |
| iskruvningarnas | bestämd form genitiv |


