publicerad: 2015
kärnklyvning
kärn|klyv·ning
substantiv
~en ~ar • till 1kärna 2 klyvning
| Singular | |
|---|---|
| en kärnklyvning | obestämd form |
| en kärnklyvnings | obestämd form genitiv |
| kärnklyvningen | bestämd form |
| kärnklyvningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kärnklyvningar | obestämd form |
| kärnklyvningars | obestämd form genitiv |
| kärnklyvningarna | bestämd form |
| kärnklyvningarnas | bestämd form genitiv |


