publicerad: 2015
kåldolme
kål|dolme
el. kål|dolma
substantiv
~n ‑dolmar • mest i pl.; portion köttfärs stekt i kålblad
| Singular | |
|---|---|
| en kåldolme (en kåldolma) | obestämd form |
| en kåldolmes (en kåldolmas) | obestämd form genitiv |
| kåldolmen (kåldolman) | bestämd form |
| kåldolmens (kåldolmans) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kåldolmar | obestämd form |
| kåldolmars | obestämd form genitiv |
| kåldolmarna | bestämd form |
| kåldolmarnas | bestämd form genitiv |


