publicerad: 2015
knäa
knäa
verb
~de ~t • svikta i knäna, gå med krökta knän; till knä 1
| Finita former | |
|---|---|
| knäar | presens aktiv |
| knäas | presens passiv |
| knäade | preteritum aktiv |
| knäades | preteritum passiv |
| knäa | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att knäa | infinitiv aktiv |
| att knäas | infinitiv passiv |
| har/hade knäat | supinum aktiv |
| har/hade knäats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| knäande | |
| Perfekt particip | |
| en knäad + substantiv | |
| ett knäat + substantiv | |
| den/det/de knäade + substantiv | |


