publicerad: 2015
knyckning
knyck·ning
substantiv
~en ~ar • särsk. till knycka 1
| Singular | |
|---|---|
| en knyckning | obestämd form |
| en knycknings | obestämd form genitiv |
| knyckningen | bestämd form |
| knyckningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| knyckningar | obestämd form |
| knyckningars | obestämd form genitiv |
| knyckningarna | bestämd form |
| knyckningarnas | bestämd form genitiv |


